Irak Kürt Bölgesel Yönetimi’nin başşehri Erbil Havaalanı’ndaki Amerikan askeri üssüne yönelik füze saldırısı bu hafta Arap dünyasının en çok konuşulan bahislerden biri oldu.

Daha evvel ismi pek bilinmeyen “Saraya Evliya El Dam” isimli örgütün üstlendiği atakta bir sivil hayatını kaybetti. Amerikan idaresi ise karşılık verme hakkını gizli tuttuklarını açıkladı.

Akın Arap gazetelerinde ABD-İran tansiyonunun bir modülü olarak değerlendirilirken, İran’ın ABD’ye nükleer muahede ve yaptırımların kaldırılması için verdiği mühlet olan 21 Şubat’tan birkaç gün evvel gerçekleşmesine dikkat çekildi.

“Arap Baharı” ismi verilen ayaklanma silsilesinin kıymetli bir durağı olan Libya’da, ayaklanmanın 10. yıldönümü kutlamaları epeyce sönük geçti. Muammer Kaddafi’nin NATO müdahalesiyle devrilmesine varan süreçte birinci şovların olduğu 17 Şubat günü Libya’da “devrim”in yıldönümü olarak kutlanıyor.

Ülkede kutlamaların sönük geçmesinin, halkın iç savaş, dış müdahaleler ve iktidar çekişmelerinden ötürü “devrime” olan inancının kaybolmasından kaynaklandığı kanısı hakim.

Filistin’de 22 Mayıs’ta milletvekilliği ve 21 Temmuz’da devlet başkanlığı seçimlerinin yapılması kararının akabinde başlayan tartışmalar bütün süratiyle devam ediyor. Başkanlık seçimleri için öne çıkan isimler şimdilik, mevcut devlet lideri Mahmut Abbas, Birleşik Arap Emirlikleri ve Mısır ile güçlü bağları olan Muhammed Dahlan ve yıllardır İsrail cezaevlerinde esir olan Mervan Barguti.

Arap medyasında Mahmut Abbas idaresinin bilhassa de halk ortasında büyük bir takviyeye sahip olan ve İsrail’e karşı “koşulsuz direnişi” temsil eden Mervan Barguti’den çekindiği ve Barguti’ye aday olmaması için baskı yapıldığı tarafında haberler yer alıyor.

‘LİBYA’DA ÇALINAN DEVRİM’

“Libya’da 17 Şubat Devrimi’nin yıldönümü giderek yalnızca resmi bir karaktere bürünüyor. 17 Şubat’ın yıldönümü kutlamalarına büyü kentlerde çok az sayıda birtakım kısımlar katılıyor. Halkın bu kutlamalara iştirak seviyesinin az olması ayaklanmaya ve ayaklanmanın maksatlarına dair bir kızgınlıktan ötürü değil.

Birçok kesim, ayaklanmanın yıldönümü kutlamalarına iştirakin az olmasını ‘devrimin iktidara oturanlar ve ülkeyi bir kaosa ve savaşa hakikat sürükleyenler tarafından çalınması’ ile açıklıyor. Bunlardan her biri kendisinin ‘devrimcilerin’ safında durduğunu sav ediyor ve her yıl dönümünde ihtilalin unsurlarını savunmak, onun için savaşmak konusundaki muvaffakiyetlerini anlatmaya çalışıyor. Hatta öteki tarafı da ihtilale karşı düşmanlıkla suçluyor.

Karşı ihtilalin temsilcileri bile artık halkı ihtilalin yıldönümü nedeniyle kutluyor. Ki bu da geçtiğimiz periyotlarda bir kısmın Muammer Kaddafi periyoduna dair hasretlerini lisana getirmelerine neden oldu.” (Usame Ali/El Arabi El Cedid Gazetesi)

‘ERBİL SALDIRISININ MESAJLARI’

“Erbil Havaalanı’ndaki Amerikan askeri üssünü gaye alan füze saldırısı ile İran’ın ABD’ye nükleer muahededen tam çekilme konusunda tanıdığı mühlet olan 21 Şubat’ın yaklaşmasından kaynaklı tansiyonu birbirinden başka tutmamak lazım.

Nitelik bakımından 2019 yılından bu yana ikinci kez düzenlenen bu saldırıyı Seraya Evliya El Dam isimli bilinmeyen bir örgüt üstlendi. Örgüt açıklamasında, beş füze ile yapılan saldırıyı kendilerinin düzenlediğini, Erbil Havaalanı’ndaki Amerikan üssünün gaye alındığını belirtti ve işgalci güç niteliğindeki Amerikan güçlerinin ülkeyi terk etmesini istedi.

Bu füze saldırısı ve zamanlamasının gayesi Kürt Bölgesel İdaresi’nin güvenliğini sarsma ve Kürt Bölgesel Yönetimi’nin ABD ve İsrail ile olan bağlantılarını zora sokmaktır. Bunun yanı sıra, IKBY’nin önümüzdeki haftalarda yahut aylarda İran’a yönelik muhtemel bir Amerikan yahut İsrail hücumunda rol almasına karşı bir ihtardır. Ayrıyeten, daha evvel Irak Parlamentosu’nun aldığı karar uyarınca Amerikan askerlerinin Irak’ı en kısa müddette terk etmesi için de bir ihtardır.” (Rai Al Youm gazetesi)

‘IRAK’TA FÜZELER NEDEN FIRLATILIYOR?’

İran’ın Erbil iletisi (Yaser Ahmed/Londra merkezli Al Arab gazetesi)

“Bu ülkede olup bitenler, ıstırap ve ironi halini ikiye katlıyor. Tıpkı korona virüsünün Iraklılar ortasındaki vefat sayılarını giderek katladığı üzere. Tuhaflıklarla dolu ülkedeki bu çelişkili durumlar ironik hali daha da arttırıyor. Silahlı bir küme, hala istediği üzere füze fırlatıp bütün bir kenti korkutma oyununu devam ettirmeyi kendinde bir hak olarak görüyor. Ki bu ortada olağan vatandaş da, kendisini salgının şerrinden koruyacak aşıyı bekliyor.

Artık diyecekler ki bu füzeler Amerikalıları kovmak için. Bilin ki palavra söylüyorlar. Bunlar daha evvel bize Amerikalıların ülkeyi terk ettiğini haber vermemiş miydi? Her sene bizden ulusal egemenlik gününde kutlama yapmamızı istemiyorlar mı? Füzeler fırlatılıyor zira birileri Irak halkının kanının akmasına doymamış. Amerikalılar burada gerçek niyetin ardına gizlendiği bir ağaçtır.” (Ali Hüseyin/Irak El Mada gazetesi)

‘LÜBNAN’DA HÜKÜMET KURMAK NEDEN GECİKİYOR?’

“Lübnan’da siyasi arenada dönen tartışmalar sorunun köküne inmiyor, bakanlıkların sayısı ve bölüştürülmesi, cumhurbaşkanlığı ve başbakanlık ortasındaki yetki üzere bahisler üstünde sıkışılmış. Halbuki asıl düğüm diğer yerde. Siyasi sistem ve memleketler arası uzlaşmaya muhtaçlık duyan bir ekonomik sistem.

Lübnan’da Saad Hariri’nin hükümeti kurmakla görevlendirilmesinin üzerinden dört ay geçti. Buna karşın bununla ilgili tartışmalar, bakanlıkların nasıl paylaştırılacağıyla hudutlu. Ki aslında siyasetçilerin yanıtlaması gereken bir dizi soru ortada duruyor. Bunlar: Hükümetin izleyeceği yeni ekonomik program nedir? Hangi döviz kuru sistemi takip edilecek? Bankacılık dalı tekrar nasıl düzenlenecek? Merkez Bankası Lideri’nin nasıl bir rolü olacak? Bunun yanı sıra, IMF ile görüşmelere katılacak olan heyet kimlerden oluşacak ve görüşmeler hangi yerde yürütülecek? Lübnan’ın güney hududunun belirlenmesi ve ülkenin petrol hakkının korunmasıyla ilgili görüşmeler nasıl yürütülecek? Lakin asıl musibet bu sorular yalnızca hükümet kurma çalışmalarını ilgilendirmiyor ve bu sorular, 2019’da çöküşün başlamasından beri ortada.” (Lübnan El Akhbar gazetesi)

‘FİLİSTİN SEÇİMLERİ GEREKLİ Mİ?’

“Öyle görünüyor ki, yaklaşan Filistin seçimleri, öteki bütün mevzuları gölgede bırakıyor. Seçimlerle ilgili bütün görüşmeler, açıklamalar, konferanslar vb. devam ederken, siyonist işgal güçleri sömürgeci uygulamalarının alanını genişletip daha fazla toprak çalmaya ve yeni Yahudi yerleşimleri inşa etmeye devam ediyor.

İşgal şartları altında seçimleri yapmanın gerekliliğini anlamıyorum. Seçilecek yeni yasama meclisinin maksatları ne olacak? Halkımızı bu çıkmazın içine sürükleyen Oslo muahedesinin cesedine kan pompalamaya devam etmekten diğer ne olabilir? Adaylardan rastgele birinin işgali sonlandırmak için bir planı var mı? Daha evvel 1996 ve 2006’da seçim tecrübelerini yaşamadık mı? İşgalci düşman her şeyi denetim ediyor. Kazanan adayı tutuklayabilir. Ki bunu daha evvel yaptı. Hatta seçimleri yasaklama yahut rastgele bir adayın seçim propagandası yapmasını engelleme gücü var. Şayet devlet liderinin kendisi, işgal güçlerinden müsaade almadan konutundan çıkamadığını söylüyorsa, evvel parlamento daha sonra da başkanlık seçimleri yapılması kararını neden alıyor? İşgalciyle çaba seçim yaparak olmaz. Yalnızca ve yalnızca direnişle olur.” (Abdülhamid Siyam/Kuds El Arabi gazetesi)

Gazete Duvar