TBMM Başkanlığı, Hükümet Sözcülüğü, Başbakan Yardımcılığı üzere misyonlarda bulunan ve MHP Genel Lideri Devlet Bahçeli’yle yaşadığı polemiğin akabinde Cumhurbaşkanlığı Yüksek İstişare Konseyi Üyeliği’nden istifa eden AK Parti’nin kurucu isimlerinden Bülent Arınç, siyasi gündeme ait dikkat çeken açıklamalarda bulundu. “Bugün Abdullah Bey’i cumhurbaşkanı yapan, Bülent Bey’i meclis lideri yapan Sayın Erdoğan’dır derlerse, bunların hepsi bir kenara, bizim hepimizi Erbakan Hoca yetiştirdi. Bizi milletvekili yapan da belediye lideri yapan da odur” diyen Arınç, tartışmalı yargı kararlarına ilişkinse “Yargı, anayasa değişikliğinden sonra yalnızca bağımsız değil tarafsız da oldu, olmalı. Artık yeni bir sıfat daha eklendi. Birebir vakitte yavuz da olmalı. Bunu ekleyenler siyasetçiler, bence boş değil. Yalnızca yazılı hukuka bakacak, kararını verecek, temyiz mercileri iyi çalışacak, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları yahut AYM’nin kararları da uygulanacak. Bunu uygulamak için de cüret ve kararlılığa muhtaçlık var. Bütün olarak yargıda meşakkat var mı derseniz, var. Hem de çok büyük eza var. Bu sorunların giderilmesi için Türkiye’de tahminen bir iklim değişikliğine, anlayış değişikliğine gereksinim var.
Sanıyorum bu da olacak zira herkesin adaletten beklentisi büyük. Beklenti büyük olunca, muhtaçlık büyük olunca bunun gerisi gelir. Gecelerin en koyu vakti, şafak vaktine en yakın olan zamanmış” değerlendirmesinde bulundu.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan için “Kardeş diyebildiğim insan bana sahip çıkmazsa gücenirim. Bunun helallik olarak bana dönmesini isterim” diyen Arınç, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nde meseleler olduğunu da söyledi.

BBC Türkçe’den Ece Göksedef’in sorularını yanıtlayan Bülent Arınç’ın açıklamaları şöyle:

2000’li yılların başına kadar, yaklaşık 30 yıl Necmettin Erbakan çoğunlukla muhalefetteydi, yasaklar oldu. Buna karşın bu hareketten, bugün hâlâ tesirli olan güçlü bir takım çıktı. AK Parti 20 yıllık iktidarında bu türlü bir takım üretebildi mi?

Bizim siyasete başlamamız, gelişmemiz, güçlenmemiz, aşikâr bir üslup kazanmamız Erbakan Hoca’nın sayesinde olmuştur. Onun için bugün Abdullah Bey’i cumhurbaşkanı yapan, Bülent Bey’i meclis lideri yapan Sayın Erdoğan’dır derlerse, bunların hepsi bir kenara, bizim hepimizi Erbakan Hoca yetiştirdi. Bizi milletvekili yapan da belediye lideri yapan da odur.
Bu takımlaşma bugün sermayeden yiyor. 20 yıldan bu yana kaliteli, hoş beşerler da yetişmiştir ancak bugün bunların büyük kısmı idarede yahut hükümet etmede sorumlu mevkide değildir.

Daha evvel “2001’de partimizin başında Sayın Erdoğan olmasaydı kazanamazdık lakin o da biz olmasaydık bu kadar güçlü olmazdı, eksik kalırdı” demiştiniz.

Çok hakikat.

Bugün Sayın Erdoğan’ın eksik kaldığını düşünüyor musunuz?

O kendi tercihidir. Etrafını o tercih ediyor, birlikte çalıştığı insanlara o karar veriyor. O insanların iyi, başarılı yahut kalitesiz olup olmadıklarını ona sormak lazım. Ben onlar hakkında rastgele bir negatif, olumsuz beyanda bulunamam, saygısızlık olur. Lakin bunu kaygı edinen beşerler için söylüyorum, kimse zorla birilerini Sayın Cumhurbaşkanımızın yanına getirmedi. Ailesinden başlayarak suya atılan taşın dalga dalga yayılması üzere, bu etrafın tamamı Sayın Cumhurbaşkanımızın şahsen kendi dileğiyle olmuştur.
2002’de Sayın Erdoğan siyasi yasaklıydı. Bize “Siz iktidara gelseniz başbakanınız kim olacak?” diye soruyorlardı. O vakit dedim ki “Bizim gücümüz buradan geliyor, ben size 10 tane başbakan adayı ismi sayacağım. Abdullah Gül, Bülent Arınç, Cemil Çiçek, Abdüllatif Şener…” 10 isim saydım.
Eşitler ortasında birinci Tayyip Beyefendi olmalıydı zira çok süper bir belediye başkanlığı yaptı. Cezaevinden çıkınca halk kahramanı haline geldi. Lakin o olmadan biz seçime girdik. Demek ki o olmasa bile AK Parti mükemmel bir parti olarak geliyordu.

Sizin birçok sözünüz siyasi literatüre girdi. ‘Özgül ağırlık’ da bunlardan biri. Erbakan’ın, Demirel’in, Ecevit’in vaktinde partilerinde özgül yükü olan çok sayıda isim vardı. Fakat son devirde AK Parti’de bu sayı bir epey azaldı. Bunun sebebi nedir?

Bunun sebebi de kendi tercihleridir. Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi, bu sistemi savunanlardan birinin sözüyle -ki bunun Mehmet Uçum’a ilişkin olduğunu söylüyorlar- bugünkü sistem tek kişilik bir hükümet sistemidir. Onun sözü olarak söylüyorum, gerçek de budur.
Bu sistem şu anda tıkır tıkır işlemiyor. Sistemin tümü için demiyorum fakat uygulamada bir ekip problemler ortaya çıktı. Sanıyorum Sayın Cumhurbaşkanı da bunun farkında.
İkincisi Ahmet Davutoğlu’ndan sonra çok konuşulan bir sorun, düşük profilli başbakan… Bu bizim yapımıza uygun değil. Düşük profil deyince, her şey uygunuyla doğrusuyla bir numaraya yönelince, özgül tartısı olan kişi kalmadı. Kala kala bir ben kaldım, onun da ne kadar azaltıldığını görüyoruz.

Sizin danışmanlarınızın Gülen yapılanmasıyla ilişkili olduklarına dair haberler çıktı. Bu özel bir tercih miydi?

Türkiye’de bu olayı şöyle yorumlamak lazım. Gülen’in çok tasvip edenleri, çok hayranları olmuştur. Lakin hiçbirimiz onların bir gün bir darbe teşebbüsüne katılabileceğini bilmiyorduk.
Tahminen birinci defa sizde söylemiş olacağım. Ben son devirde Terörle Çaba Yüksek Konseyi Başkanı’ydım, Ulusal Güvenlik Heyeti’yle (MGK) hükümet ortasındaki ilgilerden sorumluydum. 2016’nın başına kadar tekraren MGK toplantılarına girdim. Hiçbirisinde ‘FETÖ terör örgütü’ ismiyle bir tehlikeden bahsedilmedi. MGK’nın gündemine girmeyen bir mevzuyu sokaktaki vatandaşın bilmesi nasıl mümkün olacak?

Benim danışmanlarımın da birkaç tanesi yargılandı, bir tanesi mahkumiyet yedi.
Örgütün ne boyutta olduğunu bilmiyordunuz lakin bu danışmanınızın örgütle iltisaklı olduğunu biliyor muydunuz?

Hiçbir formda bilmiyordum. Şayet birileri şad olacaksa yemin edeyim, vallahi de billahi de tallahi de bu türlü bir örgütle ilgi içinde olduklarına dair bir emare görmedim.

MGK gündemine gelmedi diyorsunuz fakat Gülen yapılanmasına mensup kimi şahısların TSK’ya girmiş olduklarını ve buna dair raporların yazıldığını lakin bir adım atılmadığını biliyoruz. Sayın Davutoğlu da söyledi bunları, o periyot başbakandı. Siz farklı bir formda geldiğini mi söylüyorsunuz?

Sizin bahsettiğiniz karar 2004’te irticayla uğraş ismiyle alınmış bir karardı. O vakit Meclis Başkanı’ydım, meclis liderleri MGK’ya katılmaz. Yüksek Askeri Şura (YAŞ) kararlarıyla bunları ihraç ediyorlardı. Cürümler da namaz kıldığı tespit edildi, eşinin başında örtü var, gümüş yüzük takıyor diye suçlardı… Biz bunlara 20 sene evvelinden beri karşıydık. YAŞ kararlarıyla ihraç edilmiş insanların 2010 referandumuyla iade-i prestijini sağladık.

Benim bahsettiğim 17-25 Aralık 2013 sonrası gelen raporlar.

O raporlarda hiçbir şey yok. Şu var yalnızca, madem savımı ortaya koydum… 17-25 Aralık’ın biraz öncesinden sonrasına kadar bu yapıya isim vermek için toplandık. Koyduğumuz isim Paralel Devlet Yapılanması’ydı. Geriden ‘legal görünümlü yasa dışı yapılanma’ ismini taktık, bunda da FETÖ ismi yok. Bir vakıf, dernek olarak, cemaat olarak kurulmuşlar lakin bir yasa dışı yapıya dönüşmüşler.

Daha evvel ‘dindar insanların Gülen yapılanmasına hüsnüzan etmeleri normal’ demiştiniz, ‘karanlık yüzlerini göremedik onların’ dediniz. Artık de benzeri şeyler söylüyorsunuz. Ama bugün de farklı İslamî eğilimleri olan vakıflar, tarikatlar, cemaatler var ve bunların kimilerinin devlet içinde birtakım kurumlara girdiğine, hatta birtakım bakanlıklarda güçlendiklerine dair haberler var. Bu bu türlü devam ederse tekrar birebir tehlikeyle karşı karşıya kalmaz mı Türkiye?

Olabilir, kalabilir. Bu tehlike her vakit vardır. Zira cemaatler sosyolojik varlıklardır. Cemaatler dün de vardı, bugün de var, yarın da olacak. Diyanet İşleri Başkanlığı olsun, hükümet olsun, bunların cemaat vasfını kaybedip kaybetmediklerine bir kontrol sistemi getirilmesi lazım. Başıboş bırakıldıkları vakit onlar da FETÖ örgütü üzere kadrolaşabilir, kendi insanlarını en yüksek noktalara getirebilir.
Lakin cemaatler, tarikatlar evvelden de vardı. Rusya’da İslamın ayakta kalmasının, Balkanlarda Müslümanların sayıca hâlâ güçlü olmasının temelinde bu yapılanmalar vardır.
Türkiye’de de böyledir, siyasetçiler bunu çok iyi bilirler. Bunları ziyaretlere masraflar, bunların duasını alırlar. Bunlarla alaka kurarlar, oy dayanağına gereksinimleri olduklarını düşünürler. Hiçbir siyasetçi bunun dışında değildir, açık söyleyeyim.

Yalnızca AK Parti için değil, tüm siyasetçiler için mi söylüyorsunuz?

Hiç AK Parti’yle ilgili değil. CHP’si de, DSP’si de, şimdiki partiler de cemaatlere, tarikatlara sırt çeviremezler. Bunların uygunu vardır, berbatı vardır, elbet güzelleriyle bağ kurarlar. HDP’lilerin bile elini öptüğü, hürmet duyduğu çok bedelli beşerler vardır. Bunlar vatansever, kıymetli insanlardır.

Vaktinde Gülen yapılanması için de emsal şeyler söylendi.

Ancak ne var ki son yıllarda kendilerini tarikat mensubu üzere gösteren soytarılar, sahtekârlar türedi. Öbür cemaatler oluşumu çıktı, bunların denetlenmesi lazım. Sırtına bir cübbe geçiren adam neredeyse her gün televizyonlarda olmamalı. Fakat ben gönülden Allah’a bağlı insanların ne kadar memleket sever olduklarını şahitleriyim, sayıları az bile olsa bu insanlara güvenmek lazım. Kötülerinin de denetlenmesi, ayıklanması lazım.

Hangisinin makus yahut iyi olduğunun ayrımı nasıl yapılacak?

Herkes yapar. Allah akıl vermiş.

Şunun için soruyorum, epey yıl boyunca Gülen yapılanması devletin içine girerken bunların görünmediği, Sayın Cumhurbaşkanı da dahil olmak üzere üst seviyeden itiraf edildi, ‘kandırıldık’ denildi.

İkisini birbirinden ayıralım. Bunların 15 Temmuz’dan yahut 17-25 Aralık’tan evvel kendilerine yakıştırılan sıfat ‘hizmet hareketi’ydi ve cemaat olmalarıydı. Lakin her alanda bir numara olmuşlardı. En soldan en sağa, en kırmızıdan en yeşile kadar ortak paydası demokrasi olan insanları bir ortaya getiriyorlardı. Bunun içerisinden 15 Temmuz’u nasıl düşüneceksiniz? Düşünsünler…

Pekala, öyleyse farklı bir cübbeye geçiyorum. Daha evvel iki sefer hükümetin sert bir tavır içinde olduğu davalarla ilgili “Cübbemi giyesim geldi” demiştiniz. Bugün Türkiye’de adalet iyi işliyor mu, yargı bağımsız mı sizce?

Yargı, anayasa değişikliğinden sonra yalnızca bağımsız değil tarafsız da oldu, olmalı. Artık yeni bir sıfat daha eklendi. Birebir vakitte gözü pek da olmalı. Bunu ekleyenler siyasetçiler, bence boş değil. Yalnızca yazılı hukuka bakacak, kararını verecek, temyiz mercileri iyi çalışacak, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları yahut AYM’nin kararları da uygulanacak. Bunu uygulamak için de yürek ve kararlılığa gereksinim var.

Buradan yargının bağımsız olmadığını düşündüğünüzü anlıyorum.

Eza var. Tam o denli bir tespit yapmayayım ancak bütün olarak yargıda badire var mı derseniz, var. Hem de çok büyük problem var. Bu badirelerin giderilmesi için Türkiye’de tahminen bir iklim değişikliğine, anlayış değişikliğine muhtaçlık var.
Sanıyorum bu da olacak zira herkesin adaletten beklentisi büyük. Beklenti büyük olunca, gereksinim büyük olunca bunun ardı gelir. Gecelerin en koyu vakti, şafak vaktine en yakın olan zamanmış.

Bu iklim değişikliği bu iktidar vaktinde olabilir mi sizce?

Olacak Allah’ın müsaadesiyle. Olacak, olmalı.

Sizin bir sözünüz vardı, “Adaletin olmadığı yerde zulüm vardır” diye. O noktada mı sizce şu an Türkiye?

Bu bir gerçek. Devletin dini adalettir, devletin küfrü zulümdür. Bu bizim büyüklerimizin kelamıdır. Adaletsizliğin karşısında yalnızca zulüm olur, haksızlık olur, diğer bir şey olmaz.
Düşünebiliyor musunuz, uzun tutukluluktan ötürü… Bir beşere bunu reva görmemek lazım. Bu kim olursa olsun. İsim vermiyorum, isim verdiğim vakit zirveme biniyorlar. Lakin Ece Göksedef olarak ben size şu bulunduğunuz odadan bir gün hiç dışarı çıkmayacaksınız desem aklınızı kaçırırsınız. Siz bana tıpkı şeyi yaparsanız ben de birebir duruma gelirim.
Tutukluluk bir istisnadır. Ceza katılaşana kadar niçin içeride kalsın bir insan?

AK Parti bir ‘özgürlükler partisi’ telaffuzuyla geldi ve farklı kısımlardan oy da aldı lakin bugün geldiğiniz noktada önemli kopuşlar oldu. Bugün artık beş, altı yıl evvel kopmuş olan ve sessiz kalan isimlerden yüksek sesle tenkitler de duymaya başladık. Ne oldu AK Parti’ye? Kırılma noktaları neydi?

Birinci geldiğimiz vakitten 2010 referandumuna kadar, 2013’teki bir grup olayların başlamasına kadar, söz, teşebbüs, inanç ve niyet özgürlüğünden, fikir özgürlüğünden yanaydık.
Biz hoş bir periyot yaşadık, son vakitlerde tahminen kimi geri gidişler var. 2011’de yüzde 50 oyu yalnızca AK Parti’nin çekirdeğinden almadık.
Artık alabilir miyiz? Herhalde alamayız.

İşte bunun sebebi nedir?

Bunun sebebi çok. Kale düşmüş de ordu kumandanı, kale kumandanını çağırmış. Bu kale niçin teslim oldu? Efendim 10 tane sebebi var, demiş. E say bakalım? Bir; barutumuz bitmişti. İkincisini saymaya gerek yok demiş.
Barut biterse kaleyi savunmak mümkün değil. Bunu emsal bir öykü olarak söylüyorum.
Renklerin hepsi hoştu lakin evvel beyaz bozuldu. Beyaz lekelendi mi ardı zati geliyor, alaca bulaca… Hoş günler göreceğiz çocuklar, güneşli hoş günler. Motorları süreceğiz denizin dalgalarına.

Siz vaktinde orta vermek gerekir diyerek faal siyasetten çekildiniz. Sizce AK Parti de dinlenmeye çekilse, iktidarda olmadığı bir devirde kendine dönse, neleri yanlış yaptık diye sorgulasa, daha güçlü bir geri dönüş olabilir mi?

Bunun için kenara çekilmesine gerek yok, artık de yapabilir isterse, tahminen de yapıyordur. Yani biz gövdemizi sağlam hale getirirsek tekrar eski günlere dönebiliriz zira şu halimizle bile milletin ümidi AK Parti’de.
Öteki partilerin oylarını üç beş artırdıkları çok değerli değil lakin biz hâlâ çok kıymetli bir noktadayız. Öbür partiler ona alternatif olacak durumda değiller şu anda. Millet diyor ki “Senin yanılgıların, yanlışların var lakin ben ümidimi kesmedim senden.”

Sanki liyakata verilen kıymet azaldığı için mi bu sorgulama zorlaştı? Diğer bir röportajınızda siz söylemiştiniz, oğlunuza mezun olduktan sonra birçok yerden müşavirlik teklifleri geldiğini lakin oğlunuzun kabul etmediğini anlatmıştınız. Buradan da anlıyoruz ki siyasalların yakınlarına bu teklifler geliyor.

Bu önemli bir sorun. Lakin Türk siyasetinde bu eski bir gelenektir. 2002’den 2007’ye kadar meclis başkanlığı yaptım. O vakit meclise alınacak takımların hepsi istisnai takımlardı. Tüm belgeleri inceledim, işçinin üçte biri milletvekillerinin, bakanların birinci, ikinci dereceden yakınlarıydı.
Artık bu ehliyet ve liyakat konusunda çok büyük meşakkatler konuşuluyor. Ben de şahidiyim. Bu istisnai takımlar ziyadesiyle çalıştırılıyor. Hatta turnike sistemine geçildi. Sizi alıp diğer takıma veriyor, sizin yerinize diğer birini alıyor, onu öteki takıma veriyor. KPSS’den 90 almış insan bu türlü bir şeye girmiyor ancak KPSS’de 50 puanı bile olmayan birisini istisnai takımdan alıyor.

Vaktinde Yüksek İstişare Kurulu’ndayken (YİK) “Siyasi bir misyon beklemiyorum ancak bir vazife verilirse hayır demem, yaparım” demiştiniz. Bugün bu türlü bir teklif gelse ne dersiniz? AK Parti ile kendinizi nerede konumlandırıyorsunuz?

Artık o denli bir teklifin geleceğini düşünmüyorum. Lakin ben AK Parti’nin kurucusuyum, konutun sahibiyim. AK Parti’de benden daha kıdemli insan yok. Ben bu partinin sac ayaklarından, kurucularından, temel taşlarından birisiyim. Buna kızanlar, kıskananlar, beni kötülemek isteyenler çıkabilir. Güneş balçıkla sıvanmıyor.
Başımı AK Parti’den öbür bir partiye çevirmem. AK Parti’de olacağım, cumhurbaşkanımızın yanında, etrafında olacağım. Ona karşı hiçbir vakit rakip olmayacağım diye bir içtihatta bulundum. Beni fazla zorlamasınlar. Zira içtihatlar vakit zaman değişebilir.

Muhalefet olarak değil tenkit yaparak katkıda bulunmak istiyorum diyorsunuz fakat son periyotta tenkit yapan isimlerin bir formda sessizliğe döndürüldüğünü, sert reaksiyon aldığını, sizin YİK’ten istifa etmek durumunda kaldığınızı gördük. İçeride kalarak eleştirmenin hâlâ yapan olduğunu, sonuç verdiğini düşünüyor musunuz şu an?

Sonucun ne olacağını ben tayin edemem. Ben kendime bu türlü bir misyon biçtim. Benimki muhalefet değil, tenkittir. Muhalefet etmek isteyen arkadaşlarımız ayrıldı, partilerini kurdular. Bizim sözlerimiz kâr etmedi, biz mecburen ayrıldık dediler.

Beni fazla zorlamasınlar diyorsunuz, siz de o noktaya gelebilir misiniz?

Gelmem. Ben oradaki içtihadımı değiştiririm de bu türlü bir içtihat yapmam. Diğer bir parti kurmak yahut öbür bir partiye katılmak fikrinde değilim şu anda.
Sayın Erdoğan’a AK Parti içerisinde rakip olmak üzere bir fikriniz olabilir mi?
Hayır, bu türlü bir niyetim katiyen yok.

Kısa bir mühlet evvel KHK’lar ve yargıdaki kimi uygulamalar konusunda, tenkidin biraz ötesine geçip bir muhalefet partisinde yer alan Mustafa Yeneroğlu’yla görüştünüz.

Bunların birbiriyle ilgisi yok. Yeneroğlu çok iyi bir hukukçudur, benim çok beğendiğim bir insan hakları aktivistidir. İsimli yargılamalardaki yanlışlıklar üzerine bir kitap yazdı, bana da takdim etti. Ben de istişare etmek üzere kendisiyle görüşmeye gittim. Bu çok harika bir şey değil. Ben kimlerle görüşüyorum bir bilseler akılları başlarından sarfiyat.
Ben HDP’lilerle de, CHP’lilerle de görüşüyorum. Ben hakikat arayıcısıyım. Söylenen kelam doğruysa ben o kelamı söyleyen kimdir diye bakmam, gerisinden giderim.
Ben Ayhan Bilgen’le de konuşuyorum. Biz kabul etseydik bize gelip milletvekili olurdu, bizimkiler sırtını dönünce HDP’den teklif alıp oraya gitti. Bu, insanın kötülük yaptığını göstermez ki; Ayhan Bilgen dayanılmaz bir sosyologdur. Çok başarılı bir belediye başkanlığı da oldu. Partisini kürsüden çok makul savundu. Dağdan gelenlere benzemiyor, o kentli bir insan.

Kısa bir müddet evvel kırgın olduğunuzu söylemiştiniz. Daha evvel de farklı bir konuyla ilgili konuşurken “Gönül almak parti başkanının işidir” demiştiniz. Sayın Erdoğan’ın gönül almasını bekliyor musunuz sizden?

Biz ağabey-kardeş alakası içindeyiz. Özelde bana ağabey diye hitap eder, biz Tayyip Beyefendi diye ona hitap ederiz. Evet, eski samimi günler şu anda yok fakat bu bizim özündeki beraberliğimizi değiştirmez.
Elbette bana karşı söylenmiş kelamlardan ötürü kendisinden bir helallik dilerim, beklerim. Bu çok değerli zira benim için.
Ben onu Bahçeli üzere görmüyorum, Bahçeli geçmişten beri bizim dışımızda bir insan. O ne söylerse onunla öteki türlü hesaplaşırız vakti, yeri geldiğinde.
Lakin ağabey-kardeş bağı içerisinde olan beşerler birbirlerini kırmamalı, birbirlerine sırt çevirmemeli. Bir adam eşkiyaya sahip çıkarken benim kardeş diyebildiğim bir insan bana sahip çıkmazsa ben bundan gücenirim. Bunun da helallik olarak bana dönmesini isterim. Biz bunları kendi ortamızda halledeceğiz inşallah. Bundan ötürü bir kırgınlığım elbette vardır lakin bunu reddedecek noktada değiliz.
Benim de kusurlarım olmuş olabilir. Bunu biz kendi mabeynimizde kesinlikle çözeceğiz.

Sayın Bahçeli’den bahsetmişken, sizce MHP ile işbirliği AK Parti için bir can yeleği mi yoksa tartı mı?

Cumhur İttifakı konusunda Sayın Cumhurbaşkanımız çok savlı. Bunun mezara kadar devam edeceğini söylüyor ve bu beraberliği kimsenin bozmamasını dilek ediyor. O yüzden tenkit hakkımı ben şimdilik erteliyorum. Vakti gelir yahut gelmez ancak bugün bahs-i paha değil.
İttifaklar her vakit gözden geçirilebilir, her vakit kâr-zarar istikrarı gözetilebilir. Statik değiliz biz, kaideler değişebilir. Bu değişen kurallar içerisinde iki taraf konuşup anlaşabilir, tahminen üçüncü partiye gereksinim duyulabilir, tahminen hiçbir partiye gereksinim duyulmayabilir. Bu MHP açısından da olur, bakarsınız ben tek başıma seçime gireceğim diyebilir.

Bugün iktidarda Sayın Bahçeli’nin onay vermediği bir adım atılabilir mi sizce?

Yanıt yok, no comment.

50+1 tartışmaları var son periyotta, sizin fikriniz nedir bununla ilgili?

50+1 Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nin çabucak hemen temelidir. Birbirinden başka düşünmemek lazım. Bunu çok benimsediğim için söylemiyorum fakat bu sistem anayasa oylamasından geçti ve buna halk karar verdi.
Lakin 50+1’i buradan çıkaralım da öbürleri motamot kalsın derseniz bu birbirinden farklı bir şey olur. Zira bu sistemi getirenler ittifaka gereksinim duyulacak bir sistemi getirdiler. Cumhurbaşkanımız da bunun farkında, Temel Karamollaoğlu’na söylediklerine bakılırsa.

Bugün seçim olsa ne olur, öngörünüz nedir?

Ben önümü göremiyorum, ufkum daraldı. Evvelden pencereden baktığım vakit 10 yıl, 20 yıl, 30 yıl sonrasını görebiliyordum. Bugün göremiyorum.

Neden göremiyorsunuz?
Göremiyorum. Siz görebiliyorsanız bana da söyleyin.

Siz tecrübeli bir siyasetçisiniz. Sizin öngörülerinizin farklı bir manası var, onun için soruyorum.

(Gülerek) İnşallah sizin kadar kadir değer bilenler çıkarsa evet öyleyim. Şu anda göremiyorum lakin ben AK Parti’nin başarılı olmasını istiyorum, başarılı olacağına inanıyorum.

Az evvel bahsettiniz, 2001’de siyaset taban noktasındaydı, biz o denli bir ortamdan çıkarak geldik diye… O devir bir ekonomik kriz de vardı. Şu anda da tıpkı ortamı görüyor musunuz? Siyaset şu an da taban noktasına gidiyor olabilir mi?

Türkiye’de yaşayan vatandaşlarımız bugün ne kadar çok badire çekiyorlarsa bu ezalar gerçektir, bu inkâr edilemez. Alışılmış iktidar bunun sebeplerini farklı hallerde izah edebilir. Ona da girmeyelim. Lakin bu milletin gözü hâlâ “Tayyip Beyefendi, AK Parti bu işi düzeltir” noktasında. Bu ümidin kaybolmaması lazım.

Sayın Karamollaoğlu’nun kelamlarından bahsettiniz siz de, görüşmeleri sonrasında “Durumun makûs olduğunu söylüyorum ancak Sayın Erdoğan ‘hayır, muhalefet abartıyor, bence her şey dört dörtlük diyor.’ açıklaması yaptı. Buna Sayın Erdoğan’dan bir yalanlama gelmedi. Sizce de halkın nabzını tutamama hâli, gerçeklikten kopuş var mı?
Bunu ben bilmem. İkisinin ortasındaki konuşmanın şahidi değilim. Ben kendi görebildiğim kadarıyla bunları söylüyorum. Herkesin her şeyi söylemesinden de tarafım ben. Yalnızca takdir değil ki… Bizi iktidara getiren şey takdir değil ki, kimse bizi takdir etmedi. Biz manşetlerle savaşarak, dış dünyayla savaşarak geldik. Lakin biz onlara kendimizi anlattık. Biz Avrupa Birliği üyelerinden, ABD’den çok takviye gördük.
Yani biz Batı’nın içindeyiz, Avrupa’nın bir üyesiyiz, o denli Şangay, Moskova filan değil. Bizim istikametimiz Batı’ya gerçek. Doğudan batıya hakikat akan ırmağın içindeyiz biz. Bu ışık, bu aydınlanma bu türlü geldi.
Birleşik Arap Emirlikleri’nden 10 milyar dolar gelecek diye herkesi karşılıyoruz. Halbuki bu beşerler beş, altı yıldan beri Türkiye’deki darbenin finansörü olarak anılmışlardı. Buradan dış siyasetteki bir gerçeği görmemiz lazım: Ebedi düşmanlıklar yok, ebedi dostluklar da yok, iki tarafın çıkarları var. Bu çıkarlar ne kadar örtüşürse bağlarımızı o kadar iyi götürmeliyiz.

2019’da İstanbul seçimleri tekrarlanırken “Geleceğin cumhurbaşkanı adayını yaratıyorsunuz” demiştiniz Sayın Ekrem İmamoğlu için. Millet İttifakı’nın adayı İmamoğlu olabilir mi, sizin fikriniz nedir?

Emin olun bunu bilmiyorum, düşünmüyorum. Ben bizim adayımızın kazanması gerektiğini düşünüyorum. Bizim adayımızın kim olacağı konusunda yalnızca Bahçeli’nin söylediği var, “Bizim adayımız Erdoğan’dır” diyor.
Lakin AK Parti cenahından ve şahsen Erdoğan’ın kendisinden “Ben aday olacağım” diye bir kelam gelmedi.

Olmama ihtimali var mı sizce?
O açıdan demiyorum. Cumhur İttifakı iki parti ise Bahçeli kendi çıkarları açısından bizim adayımız budur dedi. AK Parti’nin sözcüsünden, AK Parti’nin genel liderinden, Cumhurbaşkanlığı sözcüsünden “Bizim de önümüzdeki seçimde adayımız Sayın Cumhurbaşkanı” dediğini duymadık.
Dememeleri gerçek aslında. Türkiye’de siyaset, Demirel’in tabiriyle 24 saatte bile değişebilecek bir değişim içerisinde. 10 saatte 10 kez gündem değişir. Biz gündemi takip etmekte zorlanıyoruz. Bir günde sabah 9.30’dan akşamüzeri 15.30’a kadar altı saatte dolar iki lira birden arttı.
Yani şunu söylemek istiyorum, bugünden yarına bir karar vermemek lazım. Sayın Cumhurbaşkanımız elbette tekrar aday olmayı düşünüyordur, gönlünden geçiriyordur. Fakat bunun vakti artık değil. O doğrusunu yapıyor. Yarın bu açıklamayı yapar mı, yapmaz mı? Kaidelere bakar, kendi imkanlarına bakar, yanlışsız olan nedir, buna bakar.
Bakın yalnızca BBC’ye söylüyorum, 2007’de cumhurbaşkanı adayımız kim olacak diye istişareye geldi. Ben dedim ki “Siz beş yıldır başbakansınız, çok başarılı oldunuz. Şayet gönlünüzden cumhurbaşkanlığını geçiriyorsanız hiç konuşmayalım, benim adayımsın, arkandayım” dedim. “Ben kendim düşünmüyorum” dedim. Bana yanıtı şu oldu, “Ben istişare etmeye geldim, şimdi karar vermedim.”
İstişaremizi yaptık, Abdullah Beyefendi üzerinde karar verdik. 23 Nisan’da bu konuşma, 24 Nisan’da bu açıklamayı yaptı. Tayyip Beyefendi bu bahisleri çok iyi düşünen, çok iyi hesaplayan bir insandır. Münasebetiyle önümüzdeki cumhurbaşkanlığı seçimi ne vakit olacak, hangi kurallarda olacak, siyaset nasıl şekillenmiş olacak, buna karar vermesi için bugün çok erken.

Kurallar değişirse Sayın Erdoğan’ın aday olmama ihtimalini görüyorsunuz siz bu durumda.

Ben onu bilmem. Aday olacağı vakti yahut adaylığını ilan edeceği vakti yahut bunun tam aykırısını kendisi söyleyecektir. Ne vakit? İşte o vakit. Ben o vakti bilmiyorum, o vakti da kimsenin bilmesi mümkün değil.

Aday olmaması halinde aklınızda bir isim var mı?

2001’de sizin başbakan adayınız kim dediği vakit 10 tane isim verdiğimi söylemiştim, artık o noktada değilim. Benim vereceğim isimler de kimseyi ilgilendirmez, yalnızca tartışılır hale getirir. Ben şu anda Sayın Cumhurbaşkanımızın inşallah tek başına tekrar cumhurbaşkanlığını da, iktidarı da kazanacak seviyede çok olumlu, hoş işler yaparak bu işten de muvaffakiyetle çıkmasını dilek ediyorum.

Sayın Erdoğan bir biçimde çekilirse AK Parti’yi alıp götürecek bir isim yok mu? O vakit AK Parti bu gücünü de mi kaybedecek?
Siz çok iyi bir sorgucusunuz ancak beni bağışlayın ben buna karşılık vermek istemiyorum. “Bulunur kurtaracak bahtı kara maderini” diye bir şiir var. Türkiye yolda kalmaz. Türkiye inşallah sahibini bulur. Benim arzum yalnızca 40 yıllık arkadaşımın, Sayın Cumhurbaşkanı’nın bu bahisten da muvaffakiyetle çıkması.

Gazete Duvar