Sedat Peker’in toplumsal medya hesaplarından yaptığı paylaşımlar günlerdir tartışılıyor ve kimi taşları yerinden oynattığı kesinlikle. Lakin söyledikleri, en azından şimdilik, daha çok ekonomik çıkar ilgileri üzerinden gidiyor. Bu ortada Peker, bölgede karanlıkta kalmış birçok olay sırasında kıymetli mevkilerde bulunmuş Mehmet Ağar ve Korkut Eken üzere isimleri de gündeme getirdi Sedat Peker. Lakin bu isimlerin bölgedeki karanlık olaylarda oynadıkları rol ile ilgili bir açıklama yapmadı. Meğer Kürtler, kendilerinin bildiği ve lisana getirdikleri olaylarla ilgili bilgileri ‘içeriden’ birinin de söylem etmesini bekliyor. Bu karanlık olayların müsebbipleri bir mafya önderi tarafından ifşa edilir mi, bilinmez.

Anayasa Mahkemesi, HDP’nin kapatılması istemiyle hazırlanan iddianameye ait incelemesini tamamlayarak, iddianamenin kabulüne karar verdi. HDP için kapatma kararı verilirse, HDP bileşenleri nasıl bir yol haritası izleyecek?

Deniz Poyraz, İzmir’de HDP vilayet binasında vuruldu. Poyraz’ı katleden tek başına hareket eden bir faşist psikopat mıydı? Bu aksiyon misal aksiyonların habercisi olabilir mi?

Türkiye’nin Federe Kürdistan Bölgesi’nde yürüttüğü operasyon devam ediyor. Kürtlerin birliği umut edilirken PKK ile peşmergelerin çatışma mümkünlüğü Kürtler için tedirginliğe neden oluyor.

HDP Diyarbakır Milletvekilleri İmam Taşçıer ile Türkiye’nin ve HDP’nin gündemini konuştuk…

Sedat Peker’in görüntülerinde ifşa ettiği Mehmet Ağar ve Korkut Eken üzere birtakım isimler, denilebilir ki Kürtlerin hafızasını tazeledi ve 1990’lı yılları bir kere daha hatırlattı. 90’lı yıllarda siz de atağa uğramıştınız. Size ve arkadaşlarınıza saldıranların failleri bulunamamıştı.

21 Haziran 1993’te biz 3 siyasetçi arkadaş, Hamit Pamuk ve İkrami Han ile taarruza uğradık. Hamit Pamuk SES Diyarbakır temsilcisiydi, Diyarbakır’da Dicle Üniversitesi’nde sağlıkçıydı. İkrami Han ise Kulp’tan Diyarbakır merkeze göç etmek zorunda bırakılmış bir esnaftı. Biz üçümüz Diyarbakır’ın Emek Caddesi’nde yürürken, geriden yüzlerce mermiyle taarruza uğradık. Hamit ve İkrami orada şehit düştü. Ben bütün kurşunları belden üst aldım, hala çenemde bir kurşun var. 15 gün ağır bakımda kaldıktan sonra vefattan kıl hissesi kurtuldum. Çenemdeki kurşunu çıkarmak için birkaç sefer hastaneye gittim o vakitler lakin ateşim çıktığı ve apse oluştuğu için çıkarılamadı. Kullanılan silah Takarof markaydı. Rus suikastçıların kullandığı silahlardandı. O silahla aksiyon yapıldı. Tabi ki hala fail bulunamadı. Bizim görgü şahitlerinden öğrendiğimiz kadarıyla bize saldıranlar 3 kişiydiler ve üçü de silah kullanmış. Geriden sıktıkları için biz hiç görmedik onları fakat düşünün, üç bireyden ikisi ölüyor, ben yaralanıyorum. Soruşturma üstünkörü bir biçimde yapıldı. Hata Hizbullahçı kümeler ve benzerlerine atıldı, onlar da kabul etmediler ve dava bu türlü ortada kaldı. O denli bir süreci yaşadık.

Siz tabi akına uğrayan birinci siyasetçiler değildiniz?…

Bu 1923’lerden, Cumhuriyet’in kuruluşundan bu yana süregelen uygulamalardır. Bugün de yaşanan aynısıdır. 1924’te yeni bir anayasa yapılıyor. O anayasadan sonra 1925’te İstiklal Mahkemeleri’yle Pir Sait ve arkadaşları idam ediliyor. Neden? Zira onlara nazaran Kürt çabası bir yere kadar olur. Onların verdiği kelamlar var, muhtariyet kelamları var. Sonra anlaşamamışlar Kürtlerle, 1924 anayasasıyla birlikte Kürtlerin inkarı ve asimilasyonu var gündemlerinde. Onun üzerine gelişen ayaklanmada Pir Sait ve arkadaşları idam ediliyor. Sonrasında da mecburi iskanlar, sürgünler ve idamlar 40’lı yıllara kadar devam ediyor. Dersim, Koçgiri, Zilan ve Ağrı’dan sonra bir suskunluk devri başlıyor zira herkes sürgün ediliyor. Kürt hareketinin yükselmeye başladığı 70’li yıllarda komando baskınları başlıyor. Bizden yaşça büyük kime sorarsanız komandolar köylerine gitmiş, bunları çırılçıplak soymuş, köy meydanında baskıya maruz kalmışlar. Devlet eliyle bir terör estirilmiş 1970’lerin başında. 80’li yıllara baktığımızda, yönetilemeyen ülke pozisyonuna getirilen bir Türkiye, darbe ve o darbede tekrar Kürtler üzerine gelişen bir baskı, zulüm ve onun üzerinden ırkçılık, şovenizm geliştirilerek, rant sağlanmaya başlanmış. Siyasetle de uğraştığım için 80’li yılların rantlarını çok iyi hatırlıyorum. Tahsin Şahinkaya’nın özel aracında eroin işi yapıldığı kendi iddianamelerinde var. Kaçakçılık ve gayri yasal işler yapıldığı ortaya çıktı.

‘MESELE KÜRTLER OLUNCA TÜRKİYE’DEKİ BÜTÜN İDEOLOJİLER BİR OLUYOR’

Sedat Peker’in bugün anlattıklarıyla 80’li yıllar ortasında bir iştirak mı kuruyorsunuz?

Bugün Sedat Peker’in anlattıkları ile 80’lerin bir farkı yok. O devirleri yaşadık, mafya dediğimiz güçler Türkiye’de çoğaldı. Bir siyaset formunda gayri legal işler yapıldı lakin yeniden Kürtler üzerinde yürütüldü bu kirli işler. Kürt öcü gösterilerek, ‘Kürtler ülkeyi bölüyor, parçalıyor’ gösterilerek, milliyetçi hisleri bir halde hortlattılar, Kürtlere baskı yapıp gayri legal işleri yapmaya başladılar. Dünyadaki devlet tarifine sığmayan gayrı legal ilgiler en rahat 80’li yıllarda yapıldı. Sonra 90’lı yıllar geldi. 17 bin 500 faili meçhul var. 4 bin köy boşaltıldı. 4 milyon Kürt yerinden yurdundan sürüldü. Tekrar münasebet Kürt sorunu, tekrar ona sığınılarak ülke yönetilmeye başlandı. Ve Mehmet Ağarlar, Susurluk olayları ve benzerleri oldu. Aslında Sedat Peker de o devrin gençlerinden biri.

Susurluk’taki kaza nedeniyle birçok kirli, karanlık ilgi ortaya saçıldı. Fakat Susurluk’taki kaza sonrasında yapılan ifşalar Fırat’ın Doğu yakasına neredeyse hiç geçmedi. Sedat Peker de kimi şeyleri ima ediyor lakin Fırat’ın Doğusu’nda neler oldu, bu hususa gelmedi ve tahminen hiç gelmeyecek. Ne dersiniz?

Susurluk olayının içinde Sedat Bucak vardı. Sedat Bucak, Susurluk olayının Kürt kanadını bilen bireylerden biriydi. Lakin isteyerek Kürt meselesini öne çıkarılmadı zira Kürt sorunu öne çıkarılsa çok şey ortaya çıkardı. Faili meçhuller, Yeşiller ve o günleri organize eden güçlerin kontakları çıkacaktı ortaya. Ne yaptılar? Göstermelik bir süreç işlettiler. Tabi ki Peker ve gibisi mafyatik yapıların hepsi aslında güçlerini Kürtlere olan baskıdan, o şovenist hislerden alıyor.

Yani aslında sorun Kürtler ve hakları olunca, Sedat Peker dahil, herkes susuyor mu?

Bakın, 2016’da bizim fezlekelerimiz hazırlanırken, CHP’liler hükümete takviye verdi. Kılıçdaroğlu, “Anayasaya alışılmamıştır fakat takviye vereceğim” dedi. O gün bu gündür bu işin önü açıldı. Hem Erdoğan’ın Başkanlık Sistemi’nin hem de Kürtlere baskının önünü açtı. Ondan evvel 2002’de Deniz Baykal da Erdoğan’ı birinci getiren kişidir. Bugünkü uygulamaların nedenlerinden biri yeniden CHP ve önderi Kılıçdaroğlu’dur. Bunlar açık söylenmeli. CHP’nin bu yanlışlardan geri adım atabilmesi gerekiyor. Sıkıntı Kürtler olunca Türkiye’deki bütün ideolojiler bir oluyor.

Pekala, sizce HDP kapatılır mı? Partinin kapatılması nasıl sonuçlar verir hem HDP hem Türkiye için?

Şu anda ikili bir seçim sistemi var. Cumhurbaşkanlığı dedikleri Başkanlık Sistemi var. Bir kişi seçiliyor. O hükümeti kuruyor. Yürütme onda. Ve hesapsız kitapsız bir yürütme, herkes onun için uğraşıyor. Bir de yetkisiz parlamento var. HDP kapatılırsa, diyelim ki bütün yasaklar uygulanırsa ve hiçbir Kürdü parlamentoya kabul etmezlerse dahi yetkisiz parlamentoya girmemiş oluruz. Ancak Kürtler cumhurbaşkanlığı seçiminde acısını yaşatırlar, partisini kapatan adaya. HDP’liler ona oy vermez. Türk devrimciler, sosyalistler, demokratlar ona oy vermez. Var gücüyle o kazanmasın diye çalışırlar. Bu işin bir boyutu. Biz her vakit Parlamento’da küme kurabilecek potansiyele sahibiz. Parlamento’da olmama üzere bir endişemiz yok. Lakin İstanbul ve bütün büyük kentlerde kaybettirebildiğimizi gösterdik. Kapatan bunu düşünür, düşünmesi gerekiyor. Biz tekrar de üçüncü yolu tercih ediyoruz. Hiç kimsenin güdümünde kalmadan siyasetimizi demokratik ve Kürt sorunun tahlili üzerine geliştiriyoruz. HDP seçime nasıl girer derseniz alternatifleri çoktur. Sonuna kadar bu hukuksuzluğa karşı direneceğiz. Savunmalarımızı yapacağız, sahayı terk etmeyeceğiz. Parti kapatılırsa şayet, halkla birlikte kararımızı vereceğiz ki en büyük maksadımız onu kapatan iktidara kaybettirmek olacak. Bunu da demokrasi güçleriyle yapmayı düşünüyoruz.

Mevcut hükümet yakın tarihte gerçekleşen parti kapatmaların nasıl sonuçlar verdiğini biliyor olmalı. O halde HDP’yi kapatmaktaki ısrarı nedendir?

Biliyorlar. Sekiz-dokuz parti kapatıldı. Ancak daha güçlü olarak bugünlere gelindi. Herhalde ‘Kürt sıkıntısını kökten çözeriz’ diye düşünüyorlar. Bu hayali bir fikirdir. İktidarın başı Erdoğan, halktan kopmuş ve gerçeklerin farkında değil. Ondan ötürü bu kadar ısrarcılar. MHP baskı yapıyor diyorlar ancak AKP, MHP ile birebir düşünüyor. MHP’nin baskılarına boyun eğme değil, bir fikir birliği var. Erdoğan farklı bir tip, pragmatist bir yapısı da var. Binali Yıldırım Diyarbakır’da Kürdistan sözcüğünü kullanarak Kürtlere bir bildiri vermeye çalıştı. Öcalan’la görüş yasağı varken bir akademisyeni İmralı’da görüştürdü. Tesiri olmayan Osman Öcalan’ı dahi televizyona çıkardı. Bu da şunu gösteriyor ki Erdoğan ülkeyi yönetme realitesinden kopmuştur. Kararlarını diğerlerinin yönlendirmesiyle aldığını gösteriyor. Türkiye’yi yöneten bir irade bugün Erdoğan’ın yaptıklarını yapmaz. Ne yapar? Kürt problemini çözmeye çalışır.

‘ZİHNİYETİN FARKINDA DEĞİLLER’

HDP’nin kapatılmasıyla ilgili CHP ve öteki muhalefet partilerinin tavrını nasıl değerlendiriyorsunuz?

Muhalefet, öteki bir muhalefet partisinin oylarına ve tabanına göz dikmişse, kendi sonunu hazırlıyordur. Şu anda muhalefetin yaptığı bu maalesef. HDP’nin kapatılması için Anayasa Mahkemesi’ne yapılan birinci müracaatta CHP’nin 25 milletvekili Kürt vilayetlerine ziyaretler yaptı. Bu müracaatta yeniden geldiler, gezdiler. CHP güya kapatılacak HDP’nin oylarına göz dikmiş ve sessiz kalıyor. Halbuki bugün HDP’yi kapatan yarın CHP’yi de kapatır. Bu zihniyetin farkında değiller.

CHP, son yıllarda olmadığı kadar hareketli görünüyor bölgede. Şırnak’ta partiye iştirak merasimi gerçekleşti, Diyarbakır ilçelerinde kongreler yapıldı mesela. Bu hareketliliği CHP’nin Kürt oylarında gözü var formunda mi yorumluyorsunuz?

CHP’nin Kürt oylarında gözü var. HDP kapatılırsa beşerler partisini kapatana oy vermeyecek de CHP’ye oy verecek algısı var. CHP niçin tabela partisi oldu Kürt vilayetlerinde, nedenini iyi bilmeli. AKP de o denli olacak. CHP’nin Kürt vilayetlerinde tabela partisi olmasının tek nedeni 1989’da Paris Kürt Konferansı’na katılan Kürt vekillerin CHP’den ihracıdır. Kürtler buna reaksiyon göstererek CHP’ye oy vermedi. Artık bunu Erdoğan yapıyor. Kürtler, Erdoğan’a da oy vermeyecek, CHP üzere Erdoğan’ı da tabela partisi yapacak. Kürtlerde bir Kürde yapılan baskı bütün Kürtlere yapılan baskı üzere algılanır. Kürtlerin yapısı böyledir. Kürtler bugünkü baskılardan ziyan görüyor. Esnafı, emekçisi, memuru, köylüsü ziyan görüyor. AKP ve Erdoğan iktidara “Kürt sorunu benim meselemdir, ben bu sorunu çözerim” telaffuzuyla geldi. Barış süreci dediğimiz 2013-2015 yılları ortasındaki diyaloglar nedeniyle Kürtler bir biçimde Erdoğan’laydı. Artık o denli değil, Kürt sorunu tüm Kürtleri kapsayacak bir formda gelişti. Bir lisan ve kültürün inkarı, asimilasyon siyaseti dışında bir şey görmüyor Kürtler. Bu ayırımı gören Kürtler bir sonraki seçimde AKP’ye de oy vermeyecek, CHP’ye hiç vermeyecek. Hiçbir parti Kürt oylarından nemalanamayacak.

HDP kapatılırsa oyları öbür bir partiye gitmesin diye ne yapacak?

HDP seçime girmeye çalışacak fakat kapatılırsa oylar hiçbir yere gitmeyecek. Bilirsiniz, okuma – yazması olmayan Kürt anneleri bağımsız adaylarına, çizgileri sayarak yahut oy pusulasını iple ölçerek oy verdi. Diyarbakır’da 10 vekilden 6’sını büyük bir mühendislikle çıkardı. Yani o kadar partisine bağlıdır. O gün HDP nereye yönlendirirse, HDP ve bileşenleri oraya oy verecek. Kürtler öteki yere gitmeyecek. Öbür partiler Kürt oylarına boşuna göz dikmesinler.

Eski bakan Mehdi Eker ve milletvekili Oya Eronat’ın da katıldığı bir merasimle Diyarbakır’ın bir köyünde HDP’li bin kişinin AKP’ye geçtiği söylendi. Siz Diyarbakır milletvekili oluğunuz için soruyorum: Daha evvel gittiniz mi bu köye? HDP’den AK Parti’ye gerçekten kitlesel bir iştirak oldu mu?

Köyün nüfusu 850 kişi toplamda, 900 kişi bile değil. İzleyebildiğimiz imgelerde çoluk çocuk görünüyordu, ellerine bayraklar verilmişti. Gülünecek bir durum. Biz orada yüzde 80 oy aldık. HDP’ye oy vermiş bir şahıs ya sandık başına gitmez ya da diğer partiye oy vermez. Gittiğim, bildiğim bir köy, AKP’ye oy vermez. Bu kadar abartılı bir biçimde propaganda yapıyorlar lakin yok o denli bir şey. Bakın 6 yıldır vekilim, bir hafta evvel esnaf ziyareti yaptım. İnanın son yaptığım ziyarete halkın ilgisi 7 Haziran’dan evvelki ilgiden daha fazlaydı. Zira halk haksızlığa, hukuksuzluğa tahammül edemiyor. Kürt halkı iş – aş diye bir şey istemedi hiçbir siyasetçiden. Huzur olsun, barış sağlansın, benim çocuklarım dağa gitmesin, ölmesin, cezaevine girmesin. Bunu istiyorlar. Oğlum fabrikaya girsin ya da işsizim bana iş verin talebi ile bize gelmiyorlar, hükümete de gitmiyorlar. Kâfi ki barış ortamı sağlansın istiyorlar. Bu da Kürt probleminin tahlilinden geçiyor.

Kürt sorunu çözülürse başka sıkıntılar daha kolay çözülür diye mi düşünüyorlar?

Kürt sorunu yüzyıldır devam eden bir süreç ve bugün bastırılırsa yarın tekrar ortaya çıkacaktır. Silah zoruyla, baskıyla çözülemedi Kürt sıkıntısı. Pir Sait’in, öbür önderlerin idamına karşın bu sorun şiddetle çözülemedi. Bazen bastırıldı lakin bugün bastırılamıyor da. Artık gelişen teknoloji, haberleşme araçlarıyla gelinen durumda bastırılacak üzere de değildir. Ortadoğu’da hesabı olan ülkeler Kürtler olmadan at koşturamaz, bunu bütün dünya ülkeleri biliyor.

Dünya ülkeleri demişken: Kürtler dünyada iyi diplomasi yapabiliyor mu?

Diplomaside perde ardı olabilir lakin görünürde zayıf olduğu söylenebilir.

Sedat Peker’in açıklamaları dünyanın öteki ülkesinde olsa hükümet çoktan düşmüş olurdu ya da hiç değilse ismi geçen siyasetçiler istifa etmiş olurdu. Fakat mevcut hükümet hiçbir şey olmamış üzere davranıyor. Bu türlü ne kadar devam eder sizce?

İktidar Sedat Peker’den kaynaklı kendi içinde bir erozyona uğruyor. Bakıyorsun onları en iyi savunan gazeteci cemiyetten atılıyor. İstifa edenler var. Hükümette de savunmaya geçiş var. İktidar her ne kadar görmezden, duymazdan geliyorsa da bu aslında savunmada olduğunu gösteriyor. İçişleri Bakanı’nın da açıklamaları savunma formundaydı. Mesela Demirören’in yaptığı şeyler ortaya çıkıyor. Halk bunları görüyor. Hükümet ne kadar görmezden gelse de bu sonun başlangıcıdır diyebiliriz. Sedat Peker’in anlattıkları bizim yıllarca anlattıklarımızdan farklı bir şey değil. HDP siyasetçileri ve farklı çevreler her vakit söylemiştir. Lakin iktidarın içinde farklı bir kokuşmuşluk, çürümüşlük başlamış ki artık onların içinden birinin söylemesi toplumda farklı bir tesir yaratıyor. Sedat Peker milyonları aşan bir oranla izleniyor ve söylediklerinin gerçek olduğuna inananların sayısı yüzde 75’lerin üzerinde görülüyor. Düşünün, hükümete oy veren yüzde 25 de Sedat Peker’in gerçek söylediğine inanıyor.

Pekala Sedat Peker açıklamalar yapıyor ancak HDP ve muhalefet partileri gereğince gündeme getirebiliyor mu?

Ana muhalefet partisi bu mevzuda çok faal değil, biraz daha aralı yaklaşıyor. Olur ki onun da bu ilgilerle bir bağı vardır. Sedat Peker, işte geçen gün Deniz Baykal’ın dahil olduğu olayları anlattı. Misal nedenlerle Sedat Peker’in söylediklerine aralıklı yaklaşıyor muhalefet. Bizler aslında her vakit söylüyoruz. Sedat Peker’in dediklerinin ötesini kamuoyuna açıklıyoruz. Sedat Peker, işin gerçeği çok fazla şey söylemiyor, zira bizim bildiklerimizin dışında bir şey söylemiyor. Mehmet Ağar, Eş Genel Liderimiz Pervin Buldan’ın eşinin vefatından sorumlu İçişleri Bakanı’ydı. Yaşadık bunları. Benim hala çenemde kurşun var. Mehmet Ağar o periyodun önde gelenlerinden bir tanesiydi. Biz aslında bunları yaşadık, görüyoruz. Kürtler biliyor, kıymetli olan Türkiye kamuoyunun bunu daha iyi bilmesi. CHP’nin ve başka partilerin bu mevzuda daha hassas olmaları gerekiyor. Dediklerinin üzerine gitmeleri gerekiyor. Tabi ki Sedat Peker’in bu paraları nerden getirdiğini de sormak gerekiyor.

HDP İzmir vilayet binasında parti çalışanı Deniz Poyraz katledildi. Bu aksiyonu nasıl değerlendiriyorsunuz? Bu hareket, misal diğer aksiyonların işaretidir diyebilir miyiz?

Son yıllarda HDP ve Kürtler ötekileştirildi, düşmanlaştırıldı basında, Meclis’te, kamuoyunda. Parti vilayet binalarının kapısında çadırlar kuruldu. HDP’nin terörün merkezi biçiminde lanse edilmesi ister istemez toplumda algı oluşturmasına neden oluyor ki düşmanlık, ırkçılık ve faşist fikirler harekete geçiyor. Bunlar da organize olup HDP’ye saldırıyor. Ben bu cinayetin sıradan değil, organize olduğunu düşünüyorum. Devletin içindeki değişik güçlerin bu tertibin içinde olduğu herkes tarafından biliniyor. Bu katilin başına nazaran sabah kalkıp HDP’li öldüreceğim demesi mümkün değil. Deniz’in öldürülmesi planlı, programlıdır. Son altı yılda televizyonlarda, mecmualarda, gazetelerde, hükümetin açıklamalarından gördüğü HDP’nin düşman olduğudur ve cinayet, yaratılan bu algının sonucudur ve organizedir.

Muhalefet partileri başsağlığı dileğinde bulundular. Cinayetin perde gerisinin aydınlanması ve misal cinayetlerin meydana gelmemesi için bu başsağlığı dileklerini kâfi buldunuz mu?

Ana muhalefet partisi önderi başta olmak üzere Türkiye’nin bütün siyasi parti başkanları HDP’nin İzmir vilayet binasına gelip Eş Genel Liderlerimize ve partililerimize taziye ziyaretlerinde bulunmalıydı. Telefonla arayarak değil, yansılarını cinayetin işlendiği yere şahsen gelerek göstermeleri gerekiyordu. Devamında kamuoyunun bu cinayeti daima gündeme getirip mahkum etmesi gerekirdi. Ama maalesef beklendiği üzere olmadı.

Neden olmadı?

Türkiye’nin gerçekliğine baktığımız vakit 1925’ten 80’li, 90’lı yıllara kadar tıpkı olaylar yaşandı. Tekrar kimse bir reaksiyon göstermedi. Deniz Baykal, 90’lı yıllarda parti lideri olarak Lice’ye gidemedi. Yeniden de reaksiyonlarını lisana getiremediler. Geçen sene 19 Mayıs’ta Samsun’da HDP’nin dışında tüm partiler birlikte fotoğraf çektirdiler. Doğu Perinçek’in partisi, MHP, CHP, BBP, Saadet Partisi ve AKP gidip orada uzunluk gösterdi. Fakat HDP o fotoğrafta yoktu. Güya HDP Türkiye partisi değil, Kürtler Türkiye vatandaşı değil üzere bir his içinde yaşıyorlar. Kürtlerin Türkiye vatandaşı olarak görmemek duygusu, Kürtleri öldürme noktasında rahatlık veriyor.

‘MERMİ SIKMA, UZLAŞ’

Türkiye’nin Federe Kürdistan Bölgesine yönelik başlatılan operasyonu ile ilgili ne düşünüyorsunuz?

Türkiye çok sıkışık bir süreç yaşıyor. Bu sıkışmışlığı da Kürtler üzerinden aşmaya çalışıyor. Dikkat ederseniz bundan 6 ay evvel etrafındaki bütün devletlerle savaş halindeydi. Yunanistan, Libya, Kıbrıs ve Ermenistan’la bir savaş halindeydi Türkiye. Hepsiyle savaşmaktan vazgeçmeye hazır, Kürtler hariç. Kürt sıkıntısını nasıl çözerim diye değil, ben Kürtleri nasıl yok ederim diye düşünüyor. Ancak yeni olmayan şeyi deniyor, daima denediğini tekrarlıyor. Kürt sorunu Türkiye’de her şeyin önüne geçmiş. İnsan hakları ve iktisadın önüne geçmiş. Tüm Kürt vilayetlerinde TÜİK datalarına nazaran işsizlik yüzde 30’un üzerinde. İşsizliği çözmüyor. Pandemi sürecindeki çalışmalarda dünyanın sondan 4 ülkesi olduk. Onu çözemiyor lakin Kürtlere gelince Erdoğan ‘bir mermi fiyatının kaç lira olduğunu biliyor musunuz’ diye soruyor. Sıkma mermi, uzlaşacaksın. Sen mermiyi sıkarken kendi vatandaşına sıkıyorsun. Vatandaşa karşı sorumlu olman gerekiyor. Vatandaş sorunu çözmeye hazırdır. Biz yaptığımız bütün konuşmalarda ‘Kürt sorunu demokratik yol ve teknikler ve müzakerelerle Meclis’te çözülmelidir’ diyoruz. Ancak hiçbir biçimde bu konuşulmuyor. Altı yıldır Meclis’teyim. Meclis’teki bütün konuşmalar dönüp dolaşıyor Kürtlere geliyor. O kadar sıradanlaşmış ki bütün televizyon programlarında HDP’siz HDP tartışılıyor ve HDP’ye hakaretler ediliyor. Kimse demiyor, sen bunu niçin yapıyorsun. Hesap sorulmuyor, o denli bir ülkede yaşıyoruz.

‘TOPRAKLARININ İŞGALİNE KARŞI ÇIKMALI’

Güney hükümetinin çatışmalar karşısında tavrını nasıl değerlendiriyorsunuz?

1916’dan itibaren, Kürdistan dört modüle bölündükten sonra, Kürtlerin daima bir birlik sorunu oldu. Onları parçalayan sistemdeki devletler daima bir ortaya gelip Kürtlerin parçalanmasına yönelik siyaset geliştirdiler. Bu dört ülke her vakit kendi ortalarında diyalog içinde ve Kürtler kendi içerisinde modüllü yaşadılar. Bunu en net halde Güney Kürdistan dediğimiz bölgede gördük. Modüllü durum nedeniyle çok kanlı geçti. Talabani-Barzani ortasındaki savaşları biliyoruz. En son 1994 yılında 4 bine yakın Kürt peşmergesi karşılıklı birbirini vurdu. O denli bir süreç işliyor maalesef. Parçalanmışlık hali öbür devletlerin yönlendirilmesiyle oluyor. Ne vakit Kürt çabası yükselse, bir yere gelse, bir modüldeki biri öteki ülkedeki işgalci zihniyetle bir ortaya gelerek, bunu zayıflatıyor. 2013 yılında Kürt Ulusal Birliği Konferansı toplantısında Hewler’de Barzani’nin başkanlığında toplandık. Ben de vardım. O toplantıda bütün Kürt örgütlenmelerinden şahsiyetler vardı. Mesut Barzani, Celal Talabani ve Abdullah Öcalan’a kendi ıslak imzasıyla davetiye yolladı. Biri cezaevinde biri de hasta olduğu için katılamadılar. Toplantı onun makamında yapıldı. Bütün Kürt örgütleri ve partileri orada bir birlik iletisi verdi. Yani Kürtler ortasında olağanda bir badire yok. Birlik istiyorlar. Ve ben de komiteye seçildim 4 ay süren çalışmamızda da bunu gördük. Ancak sonuçta tekrar kelamı geçen devletler ya da milletlerarası devletler müdahale ettiler, bunun önüne geçildi, durduruldu. Çalışma ne kadar durduysa da Kürt halkı ve o günkü idarecileri ile bugünküler dahil ulusal birlikten yana. Lakin işte Güney’de savaşın ağırlaşması ve muhakkak bir düzeye gelmesiyle bir arada bu emperyal devletler hem Kürt topraklarını işgal ediyor hem de öbür Kürt örgütleriyle bir ortaya gelip, Kürt partilerini, örgütlerini, silahlı örgütlerini karşı karşıya getirmeye çalışıyorlar. Biz Kürtler olarak mutlaka buna taraf olmamalıyız. Hangi biçimde, ne olursa olsun savaş olmamalı. Kürtler ortasında bir diyalog kesinlikle gelişmeli, milletlerarası güçler devreye girmeli, Kürtler devreye girmelidir. Zira Kürtler ortası bir savaşta kaybedecek olan tekrar Kürtler olacaktır.

Federe Kürdistan hükümeti, Türkiye’nin ve tahminen diğer ülkelerin baskısı nedeniyle mi çatışmaların olduğu bölgeye peşmerge güçlerini yığdı?

Düşünün, Kürdistan bölgesinin toprakları işgal ediliyor, Türkiye 16 kilometre içerdeyse ve ses çıkarmıyorsan burada bir düşünce vardır. İnsan hiçbir şey yapmazsa kendi topraklarının işgaline karşı gelir. PKK bugün oraya gitmemiş ki PKK 30 yıldır oradadır. Bugün oraya gitmiş olsaydı yeni gitmiş derdik. Lakin 30 yıldır oradadır. Kendi muahedeleri, kendi hukukları var. PKK oradan Türkiye’ye karşı savaşıyorsa, Türkiye’nin kendi sonda tedbirini alması gerekiyor. Oranın toprağını, köylülerini bombalayarak, ormanlarını yakarak işgal ederek olmaz.

Gazete Duvar