Antalya’da öğretmenlik yaparken KHK ile ihraç edilen Doğan Özgür Şimşek, yıllardır iş bulabilmek için İŞKUR’un kapısını çalıyor. Şimşek’in son müracaatına, İŞKUR’dan, ‘Sancak firması sizinle iş görüşmesi yapmak istiyor’ bildirisi geldi. Fakat görüşmeye giden Şimşek’in önüne konulan formda: “KHK’yle ihraç edildiniz mi?” sorusu yer alıyordu. İş görüşmesinden eli boş dönen Şimşek, KHK’lilere özel kesimde de pürüz konulmasına, “Eskiden ‘Yahudiler ve köpekler giremez’ yazıları asılırmış, artık de KHK’lılar giremez diyorlar” kelamlarıyla reaksiyon gösterdi.
‘KAMU MİSYONUNDAN İHRAÇ EDİLDİNİZ Mİ?’
Antalya’da Turizm Otelcilik öğretmenliği yaparken 2016’da ihraç edilen Doğan Özgür Şimşek, ihracından sonra iş bulabilmek için Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü’ne (İŞKUR) başvurdu. Şimşek’e bir müddet sonra İŞKUR’dan, Sancak firmasının kendisiyle görüşmek istediği bildirildi. Kelamlı mülakat bittikten sonra önüne imzalaması için bir form konuldu. Şimşek soruları okurken formda yer alan bir hususta, ‘Terör örgütleri yahut ulusal güvenliğe tehdit oluşturan yapılanmalarla iltisaklı olmaktan ötürü kamu misyonundan çıkarılmış mı?’ sorusunu gördü. Şimşek’in iş bulma umudu tekrar kırıldı. Formu doldurduktan sonra iş yerindeki yetkili, ‘Maaşla ilgili beklentiniz nedir?’ diye sordu, Şimşek ise bu soruya, “Hiçbir beklentim yok” cevabını vererek iş yerinden ayrıldı.

ŞİRKETTEN GERİ DÖNÜŞ YOK
Kelam konusu şirket ise Şimşek’e hiçbir biçimde bir daha geri dönüş yapmadı. Şimşek üzere yüzlerce KHK’li her ne kadar İŞKUR’a başvursa da işe alımları yapılmıyor ya da işe alımları yapıldıktan birkaç gün sonra iş yerine bir daha gelmemeleri tarafında bildirimde bulunuluyor. Fakat İŞKUR ve Çalışma ve Toplumsal Güvenlik Bakanlığı ise KHK’lilerin özel kesimde çalışmalarının önüne pürüz konulduğuna dair rastgele bir yönetmelik olmadığını savunuyor.
‘SEN BU ÜLKENİN ÜVEY EVLADISIN DİYORLAR…’
Doğan Özgür Şimşek, yıllardır kapı kapı dolaşmasına karşın bütün kapıların KHK’li olduğu için yüzüne kapanmasından ötürü tüm umutlarını kaybetmiş durumda. İş görüşmesinde yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Bütün hevesim kursağımda kaldı. İnsanın ülkesine olan umudu kırılıyor. ‘Sen bu ülkenin üvey evladısın, burada yaşaman sıkıntı, burada sana ekmek yok’ diyorlar. Bu denli eğitimli insanın rastgele bir firmada çalışması çok sıkıntı hale geldi. Alın terimizle ekmek kazanmak istiyoruz. Bu yapılanları bir soykırım üzere düşünüyorum. Bizi İnsan yerine koymuyorlar. Özel kesim kamudan ihracı neden sorgular ki? Düşünün minimum fiyatla iş arıyoruz, tam bulduk derken ‘hayır sizi işe alamayız’ diyorlar. Bu durum artık beni çok üzüyor…”
Gazete Duvar