DİYARBAKIR – Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Saadet Partisi Yüksek İstişare Şurası (YİK) Lideri Oğuzhan Asiltürk ve tekrar Ulusal Görüş hareketinin kıymetli isimlerinden olan Nedim Urhan’ı ziyaret etmesi, siyasette ittifak tartışmalarının seyrini değiştirdi.
Bu teşebbüsler başta ‘eski yol arkadaşlarına nezaket ziyareti’ olarak değerlendirilse asıl olarak Cumhur İttifakı’nı Saadet Partisi ile genişletme eforu olarak yorumlandı. Siyasi önderlerin vakit zaman görüşmesi gerektiğini belirten Saadet Partisi Diyarbakır Vilayet Lideri Fesih Bozan da kelam konusu ziyaretlerle ilgili olarak, “Sadece bir nezaket ziyaretinden ibaret olmadığının ve kaybetmek üzere olduğu iktidara takviye hedefli yer arama gayreti olduğunun farkındayız” dedi.
Bozan’la hem Cumhurbaşkanı’nın ziyaretlerini hem de gündemdeki mevzuları konuştuk.
‘İKTİDARA DAYANAK ARAYIŞI’
Cumhurbaşkanı Saadet Partisi’nin değerli isimleriyle görüştü. Önümüzdeki günlerde Recai Kutan’la da görüşeceği tarafında tezler var. Bu görüşmeler ‘ittifak arayışı’ olarak bedellendiriliyor. Siz ne dersiniz? Saadet Partisi önümüzdeki seçimlere Cumhur İttifak ile girebilir mi?
Biz ülkeyi yönetim eden yahut yönetim etmeye aday tüm siyasi partilerin vakit zaman bir ortaya gelip görüş alışverişinde bulunmasını değerli ve gerekli görüyoruz. Hatta birçok sefer, Cumhurbaşkanı’nın bütün siyasi parti önderlerini saraya davet ederek, ülkemizde yaşanan iç ve dış ıstıraplar hakkında görüş alışverişinde bulunması gerektiğini söz etmiştik. Bu manada Cumhurbaşkanı’nın YİK Lideri sayın Oğuzhan Asiltürk’ü yahut başka ileri gelen büyüklerimizi ziyaret etmesini olumlu bir adım olarak kıymetlendiriyoruz.
18 yıl sonra ve bu süreçte yapılan birçok hakaret sonrası bu görüşmenin yalnızca bir nezaket ziyaretinden ibaret olmadığının ve kaybetmek üzere olduğu iktidarına takviye aradığının farkındayız. Elbette siyasetçiler bir ortaya geldiklerinde, ittifaklar dahil ülkenin problemlerini konuşurlar. Lakin biz ittifak görüşmelerinin seçim takvimi aşikâr olduktan sonra görüşülmesinin daha gerçek olduğuna inanıyoruz. Şu anda milletin gerçek meseleleri olan iş, aş, adalet, liyakat, israf, savurganlık üzere bahislerin konuşulması gerektiğini söylüyoruz.
Seçim sathına girildiği vakit Saadet Partisi olarak lisana getirdiğimiz prensip ve prensipler çerçevesinde tüm partilerle görüşürüz. Kelam konusu görüşmeden Cumhur İttifakı’yla bir ittifak olacak sonucunu çıkartmak gerçek değildir. Bunu Genel Liderimiz Sayın Temel Karamollaoğlu birçok konuşmasında da açıkladı.
‘SAADET PARTİSİ, AKP-MHP’NİN SOFRASINA MEZE OLMAZ’
Cumhur İttifakı ile seçimlere katılma üzere bir ihtimale Saadet Partili Diyarbakırlıların yaklaşımı nedir? Bu türlü bir beklentileri var mı?
Bizim bugüne kadar ilkesel duruşumuzu halkımız daima takdir etmiştir. İktidarın mevcut durumuyla Cumhur İttifakı’na girmek elbette yanlışsız görülmüyor. Ki bu türlü bir ittifak esasen yoktur. Mevcut icraatlarıyla da aslında olmayacaktır. Diyarbakırlı vatandaşlarımız buna sıcak bakmamaktadır.
‘İCRAATLARDA MHP’NİN RENGİ VAR’
Saadet Partisi’nin Cumhur İttifakı’na katılmasının önündeki temel pürüz ne? Hükümetin uygulamaları mı, MHP mi ya da diğer bir faktör mü?
Biz, Cumhurbaşkanlığı Sistemi’yle oluşan tek adam rejimine, partili cumhurbaşkanlığına, istikrar, denetleme ve şeffaflığın olmayışına, yasama ve yargının yürütmenin buyruğuna girmiş olmasına, özgürlükler, adalet, hak ve hukukun ortadan kaldırılmasına, devletin parti devleti haline getirilmesine, devlet kademelerine yapılan atamalarda, liyakat yerine partizanlık, rüşvet ve torpilin temel alınmasına, israf ve savurganlığın prestij sayılmasına, üretim yerine ithalatçı zihniyete, personel, emekli, memur ve çiftçilerimizi borç ve faize mahkûm etmelerine, ırkçılık ve milliyetçiliği baş tacı etmelerine, münasebetiyle Kürt halkına yaklaşımlarının bundan etkilenmesine, kutuplaştırıcı, ötekileştirici ve kendileriyle bir arada olmayan herkesi hain ilan etme zihniyeti üzere çabucak bütün siyasetlerine karşı olduğumuz için, Cumhur İttifakı’yla bir arada olmadık. Bu siyasetlerini sürdürdükleri sürece de bir arada olmamız mümkün değildir. Biz, ne AKP’ye ne de Erdoğan’a karşıyız. Biz, ülkemize ve milletimize ziyan veren yaptıkları yanlış icraatlara karşıyız. Bunları eleştiriyor ve bu yanlışlarından vazgeçmeleri için uğraşıyoruz. AKP’nin MHP ile ittifakı sonrası bütün icraatlarında MHP’nin tesir ettiğini ve kendi rengini verdiğini ve AKP’nin de daha çok milliyetçi ve ırkçı telaffuzlara sarıldığını görüyoruz. Bu anlayışın devam etmesine, Saadet Partisi baston olmaz, AKP ve MHP’nin sofrasına meze olmaz.
‘MHP VARSA TAHLİL SÜRECİ OLMAZ’
Tahlil sürecinden sonra çatışmalar da siyaset de sertleşti. “Bu bu türlü daha ne kadar devam edebilir” diye soruyor herkes. Sizce ne kadar devam edebilir? Tahlilin önündeki maniler nelerdir ve bu mahzurlar nasıl kaldırılabilir?
Tahlil sürecinde, bölgemizde olumlu bir hava esmeye başlamış ve barış için kimi umutlar doğmuştu. Fakat hem iktidar hem de PKK’nın samimi olmayan yaklaşımları sonucu bu süreç, askıya alındı ve yerini baskı ve şiddete bıraktı. AKP iktidarı, tahlil sürecinde, PKK’nın kentlere silah depolamasına ve hendek kazımasına bir mühlet göz yumdu. Sonra buna şiddetli bir formda karşılık verdi. Bu olayları mazeret göstererek bölgede OHAL uygulamaları, güvenlikçi siyasetleri, baskı ve tutuklama siyasetlerini rahat bir formda uygulamaya başladı. AKP iktidarı milliyetçi telaffuzlar, güvenlikçi siyasetlerle, kaybettiği oyları toplamaya ve tabanını konsolide etmeye çalıştı ve bu metodunu artırarak hala devam ettiriyor. AKP’nin MHP ile olan ittifakı sürdüğü sürece, güvenlikçi siyasetlerin devam edeceğine ve yeni bir tahlil süreci başlamayacağına inanıyorum.
‘ÖNCE ZİHNİYET DEĞİŞMELİ’
Hükümet yeni bir sayfa açmaktan, reformlardan kelam ediyor lakin Selahattin Demirtaş ile Osman Kavala’nın AİHM kararına karşın özgür bırakılmamış olmasını nasıl yorumlarsınız?
AKP iktidarında, iktisatta, insan hakları ve özgürlüklerde, bilhassa Başkanlık Sistemi sonrası yasama, yürütme ve yargının tekleşmesiyle önemli kasvetler yaşanmaya başlandı. Yargıya inanç önemli manada azaldı. Hakim ve savcıların bağımsız karar veremedikleri görüldü. Osman Kavala ve Selahattin Demirtaş kararlarındaki tavır da bunu göstermektedir. Büyük Daire, Demirtaş’ın, tüzel olmaktan çok siyasi saiklere dayanan tutukluluk halinin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin dört hususunu ihlal ettiği kararına varmış. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, iki yıl evvelki karar üzerine söylediği Türkiye yargısına, “karşı atılım yapar işi bitiririz” üzere açıklamalar yargının ne kadar tesir altında olduğunu gösteriyor. Kaldı ki, AİHM’nin kararı beraat değil, uzun süren tutukluluğun sona erdirilmesidir.
AKP iktidarı 18 yıllık bu yanlış uygulamaları nedeniyle önemli oy kaybettiğini görmektedir. Bu nedenle, güya yeni iktidara geliyormuş üzere iktisat ve yargıda ıslahattan bahsetmektedir. Önemli bir ıslahat olacağına inanmıyorum. Zira adaletin sağlanması için zihniyetin değişmesi gerekir, iktidarda onu göremiyoruz. Kaldı ki gerçek ve kapsamlı bir ıslahatı kağıt üzerinde yaptıklarını varsayalım, uygulanmadıktan sonra ne pahası olacak? Verilen kelamlara, atılan imzalara uyulmuyor ve uygulanmıyor. Kanun yazılı olarak kağıt üzerinde kalmış oluyor. Bundan ötürü ıslahat telaffuzunu de samimi görmüyorum. Türkiye’nin dış siyasette içine düştüğü yalnızlıktan kurtulmak için Avrupa Birliği’ne karşı attıkları bir adım olarak değerlendiriyorum.
‘SİYASET YAPMA ALANI GENİŞLETİLMELİ’
Parti başkanlığı, milletvekilliği, belediye başkanlığı, vilayet yöneticiliği yapmış birçok Kürt siyasetçi tutuklu ya da sürgünde. Meclis liderinden yeni Anayasa çalışmalarına katkıda bulunsun diye davet alan DTK’de vazife almış herkes yargılanıyor. Tahlil sürecinde hükümetin bilgisi dahilinde Kandil ve İmralı’da görüşmeler yapan siyasetçiler suçlanıyor. Bu tablo ile ilgili ne söylemek istersiniz?
AKP iktidarı zikzaklar ve çelişkiler iktidarı haline gelmiştir. Dün söylediklerinin bugün zıddını yapar hale gelmişlerdir. “Dağdan inin ovada siyaset yapın” siyasetinden “Ovada siyaset yapanı da dağa gönderme” siyasetine dönüştü anlayış. Barış sürecinde devletin müsaadesiyle Kandil’e gidenleri yahut öbür etaplarda misyon alanları suçlamayı hakikat kabul etmiyoruz. Ne olursa olsun siyaset yapma alanını genişletmek gerekir. Şayet bu süreçte vazife alanlar suçlanıyorsa buna müsaade edenler de hatalıdır. Bu mantığın birebirini FETÖ terör örgütü suçlamalarında da görmek mümkün. Cumhurbaşkanı’ndan milletvekiline, belediye liderlerinden bürokratlara kadar devletin her kademesinde “hoca efendi” dediler, “hizmet hareketi” dediler. Bunu gören vatandaş da bu harekete yaklaştı, hizmetlerinde misyon aldı, öğrencilerine burs verdi, sohbetlerine katıldı… 15 Temmuz darbe teşebbüsü sonrası bir anda AKP iktidarı ve yetkilileri, ‘biz yanlış yaptık’, deyip kendilerini paka çıkartırken, on binlerce vatandaş, FETÖ terör örgütüne yardım ve üye olmaktan ihraç edildi yahut tutuklanarak mağdur edildi. Elbette kim olursa olsun terör örgütlerine yardımcı oluyor ve şiddete başvuruyorsa hak ettiği cezayı alsın. Ancak hiçbir şeyden haberi olmadığı halde sadece Cumhurbaşkanı’na, başbakan ve milletvekillerine güvenerek oralarda vazife almış vatandaşın mağdur edilmesini kabul etmek mümkün değildir.
‘DİYARBAKIR ESNAFI DEZAVANTAJLI SINIF’
Datalara nazaran ülkenin iktisadı iyi değil. Bu durum Diyarbakır’a nasıl yansıyor?
AKP’nin 18 yıllık üretim yerine beton aşkı, israf ve savurganlık siyaseti yüzünden ülke iktisadı önemli badireler yaşıyor. Bundan en çok nasibini alan vilayetlerimizden biri maalesef Diyarbakır. Zira ilimiz, sanayi yüklü üretimin olmayışı, tarım ve hayvancılığın önemli manada azalması ve işsizliğin Türkiye ortalamasının iki katı olması nedeniyle çok fazla etkileniyor.
Pandemi sürecinde vakit zaman esnafla bir ortaya geldiniz. Onların beklentileri nedir? Sizin teklifleriniz var mı?
Korona salgını hem dünya genelinde hem ülkemizde hem de Diyarbakır’da ağır tahribat yarattı. Tahminen de ekonomik manada esnaf ve sanatkârlarımız bunun en ağır yükünü taşıyor. 3 bine yakın işletme büsbütün, 2 bin işletme de kısmen kapalı. Buralarda çalışan yaklaşık 35 bin kişi işsiz kaldı. Esnafımız devletten önemli manada kira takviyesi ile vergi, Bağ-Kur, elektrik ve doğalgaz borçlarının silinmesi yahut ötelenmesini istiyor. Diyarbakır esnafı “dezavantajlı sınıf” kabul edilmelidir. Türkiye’deki tüm esnafın kahır içinde olduğunu biliyoruz, lakin Diyarbakır’daki işsizlik oranının yüksekliği, üretimin yetersiz oluşu ve terör olaylarının getirdiği ekstra kasvetler yüzünden, Diyarbakır esnafının külfetleri çok daha fazladır.
Bundan ötürü: 1. Diyarbakır esnafı “dezavantajlı sınıf” olarak görülmeli ve daha fazla yardım yapılmalıdır. 2. Bağ-Kur ve vergi borçları ertelemek yerine silinmelidir. Aylardır kapalı yahut belirli saatlerde açık ve paket servisi yapan esnaf kirasını ödeyemezken kısa vadeli ertelenmiş vergi, prim yahut kredi borçlarını nasıl ödesin? Vergi Uzlaşma Komitesi, yandaş büyük şirketlerin borçlarını silmek yerine, can çekişmekte olan esnafın biriken borçlarını silmelidir. Esnaf iktidardan bu yardımları beklerken, çok konuşup çok umut veren iktidar ne yapmış? Bağ-Kur primlerini artırmış ve esnafı faizli kredilere yönlendirmiştir. 3. Elektrik, su ve doğalgaz faturaları pandemi tedbirlerinin son bulması ve esnafın iş yapmaya başladığı, en az 6 ay sonrasına ertelenmelidir. 4. Esnafın ayakta kalabilmesi için, meslek ve iş hacmine nazaran, en az bir yıl geri ödemesiz, 5 yıl vadeli ve faizsiz, 50 bin ile 150 bin TL ortası nakit takviyesi verilmelidir. 5. Esnafın daha evvel aldığı krediler, pandemi tedbirlerinin son bulması ve esnafın iş yapmaya başladığı aydan itibaren, en az 6 ay sonrasına faizsiz olarak ertelenmelidir. 6. İktidar, beton yatırımlarından vaz geçip üretim ve istihdama yönelik yatırımlara dönmelidir.
Elbette birileri, Türkiye’nin mevcut bütçesi buna müsait değil, diyecektir. Fakat 18 yıldır borçlanma, israf ve betonlaşmış siyaseti yerine tavsiyelerimize kulak verseydi ve üretime yönelik yatırımlar yapsaydı çok kolay olacaktı. AKP iktidarı bugüne kadar yalnızca faize yaklaşık 500 milyar lira ödenmiş, 2021 bütçesine de 180 milyar faiz ödemesi koymuştur. Öbür yandan israf ve savurganlığın haydi hesabı yok. Bir örnek: Cumhurbaşkanlığı için 2021’de, Marmaris’teki yazlık, Ahlat’taki kışlık, Ankara’daki mevcut sarayın bakımına ve saray filosuna alınacak 47 yeni araçla bir arada, milletin cebinden toplam 448 milyon 600 bin lira daha harcayacak. Marmaris’teki yazlık saray 640.5 milyon, Ahlat’taki kışlık saray 99 milyon liraya mal olacak. Görüldüğü üzere, EYT’lilere, minimum ücretlilere, memurlara, personellere emeklilere, esnaf ve çiftçilere olmayan para, Saraylara, israf ve savurganlığa var.
‘KAYYIM İRADE GASPIDIR’
Diyarbakır’da belediyeler kayyımla yönetiliyor yıllardır. Kayyım atamak, meselelerin tahlili için hakikat bir yol midir?
Elbette yanlışsız bir formül değildir. Kayyım sistemi, milletin iradesini gasp etmektir. AKP, seçimle alamadığı belediyeleri, çıkartmış olduğu kanunu münasebet göstererek el koymaktadır. Teröre takviye olsun, rüşvet, yolsuzluk yahut misyonu berbata kullanma vs. fark etmez, seçilmiş de olsa, hiç kimsenin kabahat sürece özgürlüğü yoktur. Hatası bağımsız mahkemelerce sabit görülen, belediye lideri grevden alınır, yeniden seçilmiş olan Belediye Meclisi’nden yeni bir belediye lideri seçilir. Lakin AKP iktidarı bu türlü yapmıyor. Bir belediyeyi göze kestirmişse yani kurt kuzuyu yemeye niyetlenmişse, “bana nazaran, kanaatime nazaran bu suçludur” diyor, misyondan alıyor. Batı belediyelerinde yeni lider Belediye Meclisi tarafından seçilirken HDP’nin ellerinde bulunan belediyelere ise çabucak kayyım atıyor. Suçlamalara baktığınız da ise genelde seçilmeden evvelki argümanlardır. O vakit niçin adaylıklarını kabul ediyorsunuz diye soruyoruz? Münasebetiyle kayyım sistemi milletin iradesini gasp etmek olarak görüyoruz ve vatandaşın da bunu tasvip etmediğini son mahallî seçimlerde gördük.
Kayyımların kenti yönetme biçimleri birçok tarafıyla eleştiriliyor. Son olarak kent dışından gelen bürokratların aldıkları maaşlar gündeme geldi. Bu mevzuda ne söylemek istersiniz?
Kayyımlar misyona geldiklerinde belediye meclislerini de çalıştırmadıkları üzere “çaldığımız düdük kestiğimiz kesik” üzere hareket ediyorlar. Başkanlık sisteminde olduğu üzere ne denetleyebilen var ne hesap sorabilen var. Kendi başlarına adeta bir devlet üzere hareket ediyorlar. Biz bunu da yanlışsız kabul etmiyoruz. Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi daha evvel daire liderlerinin yüzde 80’ini farklı vilayetlerden getirdiği bireyleri atamakla gündeme gelmişti. Son günlerde ise bu şahısların bir kısmının iki yahut üç maaş aldıklarını öğrendik. Doğruysa çok yazık. İnsanların işsizlik ve açlıkta intihar ettikleri, suça bulaştıkları, ailelerin dağıldığı bir ülkede birilerinin hak ettiğinin üzerinde ve emeğinin dışında fiyat alması kabul edilir bir şey değildir. Ancak maalesef bu saray etrafında de birtakım şahıslar hakkında lisana getirildiği halde ikna edici karşılıklar alınmıyor. “At sahibine nazaran kişner” kelamına geliyoruz. Şayet Ankara’daki AKP’li ve saray etrafındakiler bunu yapmasalardı, Diyarbakır’dakiler buna cüret edemezdi. İbret alırlar mı? Zannetmiyorum ancak Ömerleri arayanlara bir hatırlatma: Bir gün Hz. Ömer eşinin üzerinde yeni bir elbise görmüş. ‘Hanım bunu nasıl aldın’ diye sorunca, hanımı: ‘Senin bana verdiğin harçlığın fazlasını biriktirerek aldım’ demiş. Hz. Ömer, ‘Demek ki benim aldığım maaş fazla imiş, ben yarın maaşımın düşürülmesi için teklifte bulunacağım’ demiş. Kendilerini dindar, X partiyi dinsiz gösterip oy talep eden AKP yetkilileri, siz İslam’ın neresindesiniz yahut siz hangi İslam’ı yaşıyorsunuz? Allah kısmet edip vatandaş yetkiyi bize verdiğinde, her türlü yolsuzluğun hesabını teker teker soracak, halkın parasını halk için harcayacağız.
‘DİYARBAKIR’DA ‘BARIŞ VE KARDEŞLİK KONFERANSI’
Hükümetin dış siyaseti, bilhassa Kuzey Suriye ve Irak Kürdistan Bölgesi’ne yönelik siyaseti eleştiriliyor. Hükümetin Kürt bölgelerine askeri harekatlar yapması, üsler kurması, birtakım yerleşim ünitelerine güçlerini yerleştirmesine dair ne söylemek istersiniz?
Deveye sormuşlar “niye boynun eğri” diye, deve, “benim nerem hakikat ki” demiş. AKP’nin de ne iç siyaseti ne dış siyaseti hakikat ve adil bir tarafı yok ki. AKP iktidarı yukarda da tabir ettiğim üzere MHP ile ittifak yaptıktan sonra, sivil ve diyalog metodu yerine artık güvenlikçi siyasetler uygulamaya başladı. Bunlar, “Türkiye’nin komşu ülkelerinin birinde Kürtlerin kurduğu bir devlet olursa, Türkiye’nin içindeki Kürtler de ayrılmak yahut o yapıyla birleşmek için harekete geçer” diye korkuyorlar. Ben bu türlü bir kaygının yersiz olduğuna inanıyorum. Zira Irak ve Suriye’deki Kürtlerin sahip oldukları statü birebir değil. Daha sıkıntı koşullara ve haklara sahipler. Ülkemizde ise bu türlü bir durum yok. Türkiye, Türkiye’nin sonları dışında Türkmenlere nasıl sahip çıkıyorsa Kürtlere de birebir formda sahip çıksa, o ülkelerdeki kazanılmış haklarını savunup dayanak verse daha gerçek bir siyaset olmuş olur. İçerde ve dışarda barış ortamı sağlanmış olur. Bölgemizdeki ana sorunun Kürt halkının yaşadığı bölgedeki savaşlar ve terör olaylarıdır. Bölgenin huzur ve barışı Kürt halkının problemlerinin çözülmesine bağlı olduğuna inanıyoruz. ABD yahut Rusya’nın “Kürt halkına sahip çıkıyoruz” palavralarına karşı, İran, Irak, Türkiye ve Suriye’nin bir arada Kürt halkına samimi bir halde sahip çıkması gerekir. Bundan ötürü Genel Liderimiz Temel Karamollaoğlu Türkiye, Irak, İran, Suriye devletlerinin yanında, teröre bulaşmamış Kürtlerin temsilci ve kanaat liderleri pozisyonundaki şahısların iştirakiyle “Diyarbakır’da Barış ve Kardeşlik Konferansı’nın” yapılmasını önermişti. Bu sorunu Ankara, Tahran, Bağdat, Şam ve Kürtler kendi ortalarında konuşabilmeli ve çözmelidir. Diğer bir tabir ile Ankara’nın huzuru Bağdat, Tahran ve Şam’dan, İstanbul’un huzuru Diyarbakır, Şırnak yahut Hakkari’den geçer anlayışıyla yaklaşmak gerekir. Bölgenin ve Kürt halkının probleminin tahlili ABD, Rusya ve başka Batılı güçlere bırakılırsa barış yerine lakin savaşın devamını sağlarlar. Türkiye, İran, Irak ve Suriye, prensip olarak “Kendi ırkları için istediğini Kürt halkı için de istemek ve kendilerine yapılmasını istemediği şeyleri de Kürt halkına yapmamak” olmalıdır. Bu İslam’ın ve insanlığın da gereğidir. İslam kardeşliği, karşılıklı tıpkı haklara sahip olmaktır. Anadilde eğitim hakkı üzere. Bu anlayış ve diyalog sağlandığı takdirde ülkemize ve bölgeye huzur ve barışın geleceğine inanıyorum.
Gazete Duvar
